Śpiewanie w altanie

W altanie nad wodą (oczkiem wodnym z wodospadem) odbyło się malutkie spotkanie towarzyskie. Majowy wieczór 2018 roku był wyjątkowo upalny. Pan Jan Przysiężny sięgnął do swoich niezmierzonych zasobów przyśpiewkowo – piosenkowych i znów zaskoczył swoich gości nowymi utworami. Tym razem były to piosenki śpiewane w Bobrzanach w czasie różnych spotkań rodzinnych i towarzyskich. Jan Przysiężny zaśpiewał tango, walczyka i fokstrota.

Zaczęło się bardzo tanecznie utworem „Utajone tango”. I jest to utwór, który jest znany chyba tylko panu Janowi.

Utajone tango

Mimo poszukiwań udało się odnaleźć tylko dwa tanga nawiązujące klimatem do śpiewanego przez Jana Przysiężnego.

Możecie posłuchać:
– „Smutne tango” z 1936 roku śpiewane przez Tadeusza Faliszewskiego (muzyka – Mieczysław Wróblewski, słowa – Aleksander Jellin)
– tango „Smutno” zaśpiewane w 1933 roku przez Mieczysława Fogga (kompozytor Włodzimierz Około –Kułak, pseudonim Vlady)

A teraz walc w wykonaniu pana Jana Przysiężnego

Domino

To jest wersja autorska pana Jana. Zapewne inspiracją był utwór „Domino” z 1950 roku z muzyką skomponowaną przez Louisa Ferrari. Słowa francuskie napisał Jacques Plante, wersję angielską stworzył Ron Raye a polską wersje napisał Jeremi Przybora. W Polsce utwór znany jest pod tytułem „Piosenka o walcu Domino”.
Wersja francuska z 1965 roku w wykonaniu André Claveau.
Wersja polska z 1967 roku w wykonaniu Marii Koterbskiej.
Domino, Domino –
to piosenka o złym Dominiku.
I kiedy dziś słyszę ją,
serce znów jest szkatułką z muzyką.
Znów do stóp mi padł
klucz do tamtych lat,
tamtych lat, kiedy to
taki modny był walc „Domino”.

Kolejny taniec w wykonaniu Jana Przysiężnego to fokstrot.
Tak właśnie, piosenka „Cicha woda” ma melodię tego tańca. Co prawda aktualnie to chyba jest wykonywany jedynie w „Tańcu z gwiazdami” ale kiedyś wszyscy – lepiej – gorzej – potrafili go tańczyć.
Jan Przysiężny zaprasza do fokstrota:

Cicha woda

Piosenka jest niezwykle popularna i dzisiaj na biesiadnych spotkaniach mimo iż ma ponad 60 lat. Po raz pierwszy zaśpiewał ją urodzony w 1919 roku we Lwowie piosenkarz, kompozytor i gitarzysta Zbigniew Kurtycz. Muzykę skomponował Eddie Rozner (Adi Rosner), a słowa napisał Jerzy Ludwik Kern.
W 1955 roku ukazała się publikacja z tą piosenką w serii „Śpiewamy i Tańczymy: na głos z fortepianem i funkcjami harmonicznymi”.

Bardzo dobrze nam się powiodło z kolejną piosenką w wykonaniu pana Jana Przysiężnego.
To piosenka ludowa „Jest drożyna, jest”.
W Cyfrowej Bibliotece Piosenki zapisane są trzy jej wersje. Pierwszy wariant utworu pochodzi z tzw. Ziem Odzyskanych – rejon miast Grudziądza i Kwidzyna i został zgłoszony przez panią Anielę Stępień. Drugi odnotowany jest w śpiewniku z 1962 roku jako pieśń śpiewana na Podlasiu (To idzie młodość: śpiewnik jednogłosowy Waśniewski Zbigniew, Kaszycki Jerzy, Kurkiewicz Jan, rok wydania 1962, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne). Trzecia wersja została zamieszczona w 1951 roku jako ludowa piosenka z Lubelszczyzny (Jest drożyna jest: lubelska pieśń ludowa: na chór mieszany a cappella Sokalski Józef, Polska Literatura Chóralna, rok wydania 1951, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne).

Nie jest wykluczone, że pan Jan Przysiężny zna wersję czwartą, choć słowa bliskie są wariantowi nr 2.

Jest drożyna, jest

Jest drożyna, jest, pieśń ludowa

Wariant 1
Jest drożyna, jest przez caluchną wieś
wydeptała młoda Kasia, jak nosiła jeść./bis
Jak jeść nosiła, Boga prosiła,
ażebyś ty mój, Jasieńku, ja twoją była!/bis

Ty będziesz moją, a ja będę twój,
tylko proszę cię, Kasieniu, z innymi nie stój./bis
Będę ja stała i rozmawiała,
bom od ciebie, mój Jasieńku, słowa nie miała./bis

Chodzi po sieni, suknia w zieleni,
oj, poczekaj, mój Jasieńku, choć do jesieni./bis
Coś ty za pani, że gardzisz nami,
tyle twego mająteczku: wianek ruciany./bis

A coś ty za pan, że ja czekać mam,
tyle twego mająteczku: czapka i sukman./bis
Nad moim wiankiem, rodzina płacze
a nad twoją marną czapką czarny kruk kracze./bis

 Wariant 2
Jest drożyna, jest przez caluchną wieś
wydeptała młoda Kasia, jak nosiła jeść./bis

Jak jeść nosiła, Boga prosiła,
ażebyś ty mój, Jasieńku, ja twoją była!/bis

Ty będziesz moją, a ja będę twój,
tylko proszę cię, Kasieniu, z innymi nie stój./bis

Będę ja stała i rozmawiała,
bom od ciebie, mój Jasieńku, słowa nie miała./bis

Chodzi po sieni, suknia w zieleni,
oj, poczekaj, mój Jasieńku, choć do jesieni./bis

Coś ty za pani, że gardzisz nami,
tyle twego mająteczku: wianek ruciany./bis

A coś ty za pan, że ja czekać mam,
tyle twego mająteczku: czapka i sukman./bis

 Wariant 3
Jest drożyna, jest drożyna przez caluchną wieś.
Jest drożyna, jest przez caluchną wieś,
/wydeptała młoda Kasia, jak nosiła jeść./bis

Jak jeść nosiła, Boga prosiła, prosiła,
/ażebyś ty mój, Jasieńku, ja twoją była!/bis

Ty będziesz moim, ja będę twoją,
tylko proszę cię, Jasieńku, z innymi nie stój,
proszę Jasiu z innymi nie stój.

Jest drożyna, jest drożyna przez caluchną wieś.

Pożegnaliśmy się piosenką łemkowską „Nese Hala wodu”.

Julia i Jan Przysiężni

Nese Hala wodu

Piosenka łemkowska Nese Hala wodu
Nese Hala wodu,
Koromysło hnet’sia,
Za neju Iwanko,
Jak barwinok wjet’sia.

Haluż, moja Halu,
Daj wody napyt’sia,
Ty taka chorosza,
Daj chocz podywyt’sia.

Woda u stawoczku,
Ta-j pidy, napyjsia.
Ja budu w sadoczku,
Pryjdy podywt’sia.

Pryjszo˘w u sadoczok,
Zozula kuwała,
A tyż mene, Halu,
Ta-j ne szanuwała.

Stełysia, barwinku,
Budu poływaty,
Wernysia, Iwanku,
Budu szanuwaty.

Skilky ne steły˘wsia,
Ty ne poływała,
Skilky ne werta˘wsia,
Ty ne szanuwała.